Do. 25 september 2014. Nog twee nachtjes slapen

Mijn schoonmoeder dus.

Wakker liggen en een beetje malen over wat er nog allemaal moet gebeuren hoort gewoon bij de vakantie. Het idee dat je van vakantie zou uitrusten heb ik nog nooit bevestigd gezien maar ik ben dan ook niet jaloers op de mensen, die dat wel lukt. Mij lukt het gelukkig niet. Vakantie is voor mij; jezelf onderwerpen aan totaal andere omstandigheden en je daar dan mee redden. Hartstikke leuk maar zoals mijn schoonmoeder zegt: "vakantie is hard werken, uitslapen is er niet bij". En vooraf is het nog stressvoller dan tijdens. Heb ik alles bij me? Zijn die apparaten allemaal opgeladen? Vergeet ik niks en waar blijven de tickets? Vragen die overdag nog wel gaan maar 's nachts maken die vragen je onrustig en moet je je best doen om enige paniek te vermijden.

Niet erg, niet zorgwekkend niets van dat alles. Je weet het, je aanvaardt het en je warmt je eraan. Want dat is de bedoeling.  Geen stress dan is het ook geen vakantie. Uitrusten doe je maar op je werk, haha.

Dat is er voor Nyn niet bij. Op haar werk zit ze al weer een tijdje te stressen, is ze druk bezig en moet ze hard werken opdat niemand last heeft van haar vakantie. Ook al roep ik dat als ze er geen last van hebben dat je weg bent waarom zouden ze je dan in dienst houden. Het helpt allemaal niet. Eigenwijs cijfert ze zich helemaal weg zowel letterlijk als figuurlijk. Het is zo'n lieverd.

Wat ik me niet echt gerealiseerd heb toen we de reis bespraken is dat oktober voor mij de oogstmaand is. Als stoker van op fruit gebaseerde drankjes moet je natuurlijk niet op vakantie gaan als er geoogst moet worden. Gelukkig heb ik mijn Chinese vrienden bereid gevonden om de appels van de bomen te halen. Toch aardig van ze en dus heel geruststellend. Nou tenminste de pruimen zijn binnen en die staan te gisten. Dat wordt een heerlijke slivovitch, of schrijf je dat niet zo.

Bagheera in onze luie stoel. Hij wel, wij zitten er nooit.

En om de chaos compleet te maken hebben we ook nog een extra hond. Bagheera, een van Hamito's basenji's. Hamito is met Arnoud naar Zweden voor een dekking. Fijn voor die Zweedse reu. Lekker er bovenop. Zondag komt hij terug. Dan is zijn Basenji teef 3 maal gepakt. Vrijdagavond verhuizen wij Bagheera naar zijn volgende logeeradres. Over stresskippen gesproken, zo'n Basenji kan er ook wat van. Zo'n ADHD hond (Alle Dagen Honden Drukte). Heel lief maar stilzitten is er niet bij. Onze twee worden daar dus ook een beetje onrustig van. Alhoewel, nu hij er al twee dagen is begint het voor hun ook te wennen. Bagheera is wel heel grappig en ontzettend mooi. Daar gaat Hamito op de hondenshows wel elke andere Basenji de loef mee afsteken. Ben benieuwd of we deze Afrikaanse hond ook in Zuid Afrika gaan tegenkomen.

Zuid Afrika,  Zuid Afrika, alles draait daar om deze dagen en waar blijven die verdomde tickets?!?