Vr. 26 september 2014. Stomme sukkel die ik ben. Ja toch?

Ja echt wel een heel stomme sukkel. We maakten ons zorgen over de tickets van de KLM. Waar bleven ze? We maakten ons ongerust. Dus gisteren maar gebeld. "Maar mijnheer, die hebben we gestuurd zodra u betaald had, op 8 maart" Uh, zei ik. En ja hoor ik heb ze natuurlijk direct gevonden in mijn mail.

Wel makkelijk hoor. We hebben al ingecheckt via internet en natuurlijk ook al een boarding kaart afgedrukt. Morgen alleen de bagage afleveren en ons 'naakt' door de douane laten betasten. Schoenen uit, riemen af, alles uit je zakken. Alles op de band en jij, zowat in je blote kont met afzakkende broek door het poortje. Geen flessen en geen messen.

Slotje en tyraps

Nyn wilde graag de bagage die in het ruim moet laten sealen. Ik vond dat een te grote en te onterechte bijdrage aan de plasticsoep in de oceanen. Als compromis maken we nu alle ritsen dicht met tyraps,  behalve een compartiment die we afsluiten met een slotje. Daarachter zit het mes waarmee we de tyraps kunnen doorsnijden. Anders heb je dat weer. Maar het scheelt wel een hoop plastic. Dat wel. Plus natuurlijk €20 want sealen is niet goedkoop.

Vandaag de honden naar zwagermans Rembrandt gebracht voor hun vakantie. Net een apje gehad van Wolly, Nynke's zus, dat uit woede over ons hondenverraad Drikus hun tapijt heeft onder gepist. Ja dat werkt wel Drikus. We voelen ons schuldig. Ook Bagheera moest verhuizen naar Hamito zijn ex-schoonouders. Gelukkig was Chandu daar een van Hamito's andere honden.

We zijn klaar, we zijn klaar. Morgenochtend brengt buurvrouw Rineke ons naar Schiphol. Het is toch zo'n lieverd.
We kunnen nou niet meer wachten.

Flesjes drank altijd goed voor stemming en vriendschap

Nynke zegt dat die vakantie wat haar betreft niet meer hoeft. Ze verheugt zich het meest op de vliegreis.  Lekker 11 uur niets doen, dommelen, lezen en je nergens ongerust meer over maken. Niet over Bukhraketten, nergens over. Hopelijk.

Nog twee flessen eigen stook mee, je mag tenslotte twee liter drank meenemen en de sleutel afgeven bij de benedenburen. Zou dat echt het laatste zijn? Oh nee, broodjes smeren voor onderweg naar het vliegveld. Houdt het dan nooit op? Ik wil slapen, slapen! "Ja Frits, vakantie is hard werken, uitslapen is er niet bij" hoor ik mijn schoonmoeder in mijn hoofd roepen. Ik weet het. Het is maar al te waar.